- M. Vos 3 jaar geleden
- laatst bewerkt 3 jaar geleden
Lieve Marion,
Jij helpt mensen die door scheidingen hun kinderen niet meer zien. Dit doe je door met ze te wandelen, heerlijk op een fijn tempo. Het gevoel en logische denken komt sneller op in actie als je lichaam al bezig is met iets anders, zoals wandelen. Scheidingen zijn nooit leuk, maar gelukkig ben jij er!
Scheidingen zijn niet alleen tussen stellen, Papa’s en Mama’s, maar ook tussen ouders en kinderen, tussen broers of zussen, tussen vrienden of bijvoorbeeld tussen neven en nichten. En stiekem was er een – mooie, waardevolle, ik zie en ken jou – band tussen een volwassene en een kind. Niet alleen de volwassene verliest dan iemand, maar erger nog….het kind verliest ook iemand. Jij hebt mij meegenomen op reis en ik nam jou mee in een stukje van mijn leven. Ik ben nu even gescheiden van mijn broer en zussen en daardoor ook gescheiden van al mijn neefjes en nichtjes.
Mijn hoop is het waardevolle contact met mijn oudste nichtje voort te zetten, zonder mijn zus te passeren en tevens zonder mijn nichtje in een lastige situatie te brengen, zij heeft al zoveel verlies moeten verwerken, ik wil haar ook niet in de steek laten.
Je luisterde naar mij en gaf mij inzicht – échte eyeopeners!!! Voorzichtige stappen ging ik zetten en het contact is weer een beetje hersteld. Dank je wel dat je mij de ruimte geeft zelf na te denken en zelf te voelen. Ik ben je zo dankbaar en tof om te zien hoeveel wijsheid jij hierover hebt. Bij scheidingen is er een uitkomst – ooit of iets eerder door het wandelen met jou.
Jij bent een UITKOMST Marion!
Dank je wel! Liefs
- Je moet inloggenom een reactie te plaatsen
